Mekkî Wahy
610-622
047.019/MERYEM
Esirgeyen
Bağışlayan Allah'ın adıyla
I Zekeriyya
ve Yahya :1-14
019.01- Kef Ha Ya Ayın Sad
019.02- (Bu anlatılanlar) Rabb'inin, Kulu Zekeriya'ya
(olan) Rahmeti’ni Anması.
019.03- Hani
O, Rabb'ine içinden yalvarmıştı:
019.04- "Rabb'im,
Kemikler’im gevşedi , Yaşımı başımı aldım, ama Sana ettiğim Dualar Karşılıksız
da kalmadı."
019.05- "Arkamdan
gelecek Warisler’im Adı’na korkuyorum, sonra (biliyorsun) Eşim de Kısır’dır. Katından Bana bir Yardımcı/Weli
armağan etsen."
019.06- "Bana da, Ya’qup Soyu’na da Mirascı olur.
Rabb'im, O'nu Râzı oldukların’dan kılsan."
019.07- "Ey
Zekeriya, Sana, Yahya Adı’nda bir Oğul
müjdeliyoruz. Daha önce Kimse bu Ad’ı taşımadı."
019.08- (Zekeriya
şöyle) Dedi: "Rabb'im, Eşim kısırken, nasıl Oğlum olacak? Ben de çok
Yaşlı’yım."
019.09- (Melek):"Öyle
ama" dedi. Rabb'in: "Bu Benim için Kolay’dır, bir hiçken Seni yaratmıştım." dedi.
019.10- "Rabb'im,
Bana bir İşaret ver." dedi (Zekeriya). Dedi : "Senin Alamet’in,
Sapasağlam iken, Üç (gün üç) Gece İnsanlar’la konuşamamandır."
019.11- Mihrab’den
Qawmi’nin karşısına çıkıp Onlar’a İşaret etti: "Sabah Akşam tesbih
edin." (diye).
019.12- "Ey
Yahya, Kitab'( Tevrat)a Sıkı
sarıl." (dedik). Çocukken
O'na Hikmet verdik.
019.13- Katımızdan bir Yumuşaklık/Rikkat ve
Temizlik. O, Kulluk’ta Titiz’di.
019.14- Ana-baba’sına Saygılı’ydı,
Başkaldıran bir Zorba değildi.
019.15- O'na Selam olsun, doğduğu Gün, öldüğü Gün
ve Diri olarak Ba's edileceği Gün.
II Meryem ve İsa :15-40
019.16- Kitap'da Meryem'i de zikret. Hani O, Ailesi’nden
ayrılıp Doğu’da bir Yer’e çekilmişti.
019.17- Sonra Onlar’dan
perdelendi. Böylece O'na Ruhumuz’u gönderdik. Normal
Beşer Kalıbı’nda göründü.
019.18- "Ben, Sen’den Rahman'a sığınırım.
Eğer Taqwa Sahibi’ysen"
dedi (Meryem).
019.19- "Ben, Sana Tertemiz bir Oğlan armağan
etmek için Rabb'imin bir Elçisi'yim." dedi
(Ruh).
019.20- O: "Nasıl Oğlum olabilir? Bana hiçbir
Beşer dokunmadı , Ben Utanmaz biri değilim" dedi.
019.21- "Böyle." dedi, (Elçi). "Rabb'in,
dedi ki: Bu Benim için Kolay’dır. O'nu İnsanlar’a bir
Ayet kılacağız ve Biz’den bir Rahmet." İş kesinleşti.
019.22- Gebe kaldı, sonra O'nunla
Issız bir Yer’e çekildi.
019.23- Doğum Sancısı O’nu bir Hurma Dalı’na
sürükledi: "Keşke daha önce ölseydim,
Hafızalar’dan silinseydim." diyordu.
019.24- Altından O'na seslenildi: "Hüzne
kapılma, Rabb'in Aşağıda bir Çağlayan hazırladı."
019.25- "Hurma Dalı’nı kendine doğru salla, üzerine Taze Hurma
dökülecek."
019.26- "Artık, ye, iç, Gözün aydın olsun.
Eğer bir Beşer görürsen, de ki: "Ben Rahman'a Oruç adadım, Bugün Hiçbir
İnsan’la konuşmayacağım."
019.27- O'nu taşıyarak Qawmi’ne
geldi. Dediler ki: "Ey Meryem, gerçekten
Sen’den beklenmeyen bir Şey yaptın."
019.28- "Ey Harun'un Kızkardeşi (O'nun soyundan
olan), Senin Baban Kötü bir Kişi değildi ve Annen de Utanmaz değildi."
019.29- O'nu işaret etti. Dediler ki: "
Beşik’teki Çocuk’la nasıl
konuşabiliriz?"
019.30- (Çocuk) Dedi: "Ben Allah'ın Kulu’yum. Bana Kitab'ı verdi ve
Beni Nebi kıldı."
019.31- "Nerede olursam Beni Kutlu kıldı ve
Hayat’tayken Bana Namaz’ı ve Zekat’ı wasiyet
etti."
019.32- "Annem’e
itaati de. Ve Beni Mutsuz bir Zorba kılmadı."
019.33- "Selam üzerimedir, doğduğum Gün,
öleceğim Gün, ve Ba's edileceğim Gün de."
019.34- İşte Meryemoğlu İsa Konusunda Kuşku’ya
düştükleri "Gerçek Söz."
019.35- Allah'ın Çocuk edinmesi olacak Şey
değildir. O Yüce’dir. Bir İş’in olmasına karar verirse, O’na: "Ol"
der, o da oluverir.
019.36- "Gerçekten Allah Benim de Rabb'im,
Sizin de Rabb'inizdir. Öyleyse O'na Kulluk edin. Dosdoğru Yol budur."
019.37- Aralarındaki bir çok Mezhep Ayrılığa
düştü. Artık Büyük Gün’de
göreceklerinden dolayı, Way Küfredenler’e.
019.38- Bize gelecekleri Gün, neler işitecekler,
neler göreceklerdir. Bugün o Zalimler açık bir Sapıklık’dadırlar.
019.39- İş Hükm’e
bağlanacağı, Kahır dolu Pişmanlık Günü’yle Onlar’ı
uyar. Onlar bir Gaflet içindedirler, inanmıyorlar.
019.40- Arzı ve üzerindekilere Waris
olacak Biz’iz ve Onlar Bize döndürülecekler.
III İbrâhim Babası'yla : 41-50
019.41- Kitap'ta İbrâhim'i de hatırlat. Gerçekten O, Doğru’yu söyleyen bir Nebi'ydi.
019.42- Hani Babası’na demişti ki:
"Babacığım, işitmeyen, görmeyen ve Seni herhangi bir Şey’den Özgür
kılmayan Şeyler’e niye tapınırsın?"
019.43- "Babacığım, Sana gelmeyen bir İlim
Bana geldi . Bana tabi ol, Seni Düz yol’a çıkarayım."
019.44- "Babacığım, Şeytân’a kulluk
etme, kuşkusuz Şeytân, Rahman'a başkaldıran’dır.
019.45- "Babacığım, gerçekten Sana Rahman
tarafından bir Azab’ın dokunmasından korkuyorum, o
zaman Şeytân’ın Welisi olursun."
019.46- (Babası şöyle) Dedi: "İbrâhim, Benim İlahlarım’dan
yüz mü çeviriyorsun? Buna son vermezsen, seni taşlarım, çek git, Uzun bir Süre
de Ben’den Uzak dur."
019.47- "Selam Sana, senin için Rabb'imden
Bağışlanma dileyeceğim , çünkü, O, Bana pek Lutufkar’dır."
(dedi İbrahim)
019.48- "Siz’den ve Allah'tan başka
taptıklarınızdan i'tizal ediyorum ve Rabb'ime dua
ediyorum. Rabb'ime dua ederek Mutsuz olmayacağımı umarım."
019.49- Onlar’dan ve
Allah'tan başka taptıklarından i'tizal edince O'na İshaq'ı ve Ya’qub'u Armağan
ettik ve herbirini Nebiler kıldık.
019.50- Onlar’a
Rahmet’imizden Armağan bağışladık ve Onlar için Yüce bir Sıdq
Dili verdik.
IV Diğer Peygamberler : 51-65
Musa'nın Tur'da Wahy Alışı
019.51- Kitap'ta Musa'yı da zikret. Çünkü O, İhlas’a erdirilmiş, Elçi bir Nebi'ydi.
019.52- O'na, Tur'un Sağı’ndan seslendik ve O'nu
Gizlice söyleşmek için yakınlaştırdık.
Harun'un Yardımcı Yapılması
(Bak: Furqan 35)
019.53- O'na Rahmetimiz’den
Kardeşi Harun'u da bir Nebi olarak
armağan ettik.
İsmâil'in Tebliği
019.54- Kitap'ta İsmail'i de zikret. Çünkü o, Waad’inde
Doğru’ydu ve Elçi bir Nebi'ydi.
019.55- Halkına, Salat’ı
ve Zekat’ı emrediyordu ve O, Rabb'i katında kendisinden Râzı olunan’dı.
İdris Yüce Maqam’da
019.56- Kitap'ta İdris'i
de zikret. Çünkü O, Doğru olan bir Nebi'ydi.
019.57- Biz O'nu Yüce olan bir Maqam’a
ref'ettik.
Âdem, Nuh, İbrâhim, İsrâil Soyu
019.58- İşte bunlar, kendilerine Allah'ın Ni’met verdiği Nebiler'dendir, Âdem'in Soyu’ndan, Nuh ile birlikte taşıdıklarımız’dan, İbrâhim ve İsrâil'in Soyu’ndan, Doğru Yol’a eriştirdiklerimizden ve Seçtiklerimiz’dendir. Onlara Rahman'ın Ayetler’i
okunduğunda ağlayarak secde’ye kapanırlar.
Adn Bahçeleri
019.59- Sonra Onlar’ın
arkasından öyle Kuşaklar türedi ki, Salat’ı
kaybettiler ve Şehvetler’ine daldılar. Bunlar Azgınlıkları’nın Cezası’yla
karşılaşacaklar.
019.60- Ancak Tewbe
eden, İnanan ve Salih Çalışmalar’da bulunanlar
dışında. Bunlar Cennet'e girecekler ve Hiçbir şekilde zulmedilmeyeceklerdir.
019.61- Adn Bahçeler'i ki, Rahman kendi Kulları’na Gayb’dan
waadetmişti. Elbette O'nun Wadi
yerine gelecektir.
019.62- O’nda Boş’a harcanmış bir Söz işitmezler,
yalnızca Selam. Sabah Akşam Onlar’ın Rızıqlar’ı ordadır.
019.63- O Bahçe ki , Biz Kullarımız’dan
Taqwa Sahipleri’ni O’na Waris
kılacağız.
019.64- Biz, ancak Rabb'inin Emri’yle ineriz.
Önünüzde, ardımızda ve bunlar arasında olan Herşey
O'nundur. Rabb'in kesinlikle Unutkan değildir.
019.65- Gökler’in,
Yer’in ve her ikisi arasındakilerin Rabb'idir. Şu halde O'na ibadet et ve O'na
İbadet’te Kararlı ol. Hiç O'nun Adaşı’nı biliyor musun?
V İnkarcı İçin Cehennem : 66-83
019.66- İnsan diyor ki:"Ben öldükten sonra
mı, gerçekten Diri olarak çıkarılacağım?
019.67- Daha önce, o, Hiçbir Şey değilken, Bizim O’nu yarattığımızı İnsan hiç düşünmüyor
mu?
019.68- Andolsun
Rabb'ine, Biz Onlar’ı da, Şeytânlar’ı
da elbette haşredeceğiz, sonra Onlar’ı
Cehennem'in Çevresi’nde Diz üstü çökmüş hale getireceğiz.
019.69- Sonra, her
Gurup’tan Rahman'a karşı Azgınlık etmede en Şiddetli olanlar’ı
ayıracağız.
019.70- Biz O’na girmeye kimlerin daha Uygun
olduğunu biliyoruz.
019.71- Siz (kafirler) den O’na girmeyecek Kimse
yoktur. Bu, Rabb'inin aldığı bir Karar’dır.
019.72- Sonra Taqwa
Sahipleri’ni kurtarırız ve Zulm’e Sapanlar’ı
Diz üstü çökmüş halde bırakırız.
019.73- Onlar’a Apaçık
Ayetlerimiz okunduğunda, İnkarcılar İnananlar’a
derlerdi ki: "İki Bölük’ten hangisi,
daha iyi Mewki de , daha Güzel bir Topluluk’tur?"
019.74- Onlar’dan önce
nice Kuşaklar’ı yıkıma uğrattık, Onlar Mal ve, Gösterişce daha
İleri’ydiler.
019.75- De ki:"Kim Sapıklık içindeyse, Rahman
O’na süre tanır. Kendilerine waadedilen’i ,Azab’ı veya Saat’i gördükleri zaman artık kimin Yer’i daha
Kötü, kimin Güc’ü daha Zayıf’mış öğreneceklerdir.
019.76- Allah, Hidayet’i bulanlara Hidayet’i
arttırır. Sürekli olan Salih Davranışlar, Rabb'inin katında Sevapca
daha Hayırlı, varılacak Sonuç bakımından da daha Hayırlı’dır.
019.77- Ayetlerimiz’e
küfredip, "Bana elbette Mal ve Çocuklar verilecektir" diyeni gördün
mü?
019.78- O, Gayb’a
Tanık mı oldu, yoksa Rahman'ın katında
bir Ahid mi aldı?
019.79- Asla, demekte olduğunu yazacağız ve O’nun
için Azab’ta da
Uzun Süre tanıyacağız.
019.80- O’nun söylediklerine de Mirascı olacağız,
Bize Tek başına gelecektir.
019.81- Kendilerine İzzet sağlasınlar diye,
Allah'tan başka İlahlar edindiler.
019.82- Hayır, Onlar’ın
Tapınışları’nı İnkar edecekler ve Onlar’a karşı
Çelişki’ye düşeceklerdir.
019.83- Görmedin mi, Biz gerçekten Küfredenler’in üzerine (Şeytanları) gönderdik, Onlar’ı Tahrik ediyorlardı.
VI Allah'a Oğul isnad etmek
:84-99
019.84- Onlar’a
karşı Acele davranma, Onlar için Süreler saymaktayız.
019.85- Taqwa
Sahipleri’ni Rahman'ın Huzuru’nda toplayacağımız Gün,
019.86- Suçlular'ı
da susamışlar olarak Cehennem'e sürükleyeceğiz.
019.87- Şefaat’e
Mâlik olmayacaklardır, meğer ki Rahman'ın Katında Ahid’i olsun.
019.88- "Rahman
Çocuk edinmiştir" dediler.
019.89- Andolsun, Çirkin bir Şey getirdiniz.
019.90- Bundan
dolayı, Gökler Paramparça olacak, Yer çatlayacak ve Dağlar yıkılıp göçecekti.
019.91- Rahman Adına Çocuk öne sürdüklerinden.
019.92- Rahman'a Çocuk edinmek yaraşmaz.
019.93- Gökler’de ve
Yer’de olanlar’ın tümü, Rahman'a yalnızca Kul olarak
geleceklerdir.
019.94- Andolsun, Onlar’ın Tümü’nü kuşatmış ve Onlar’ın
Sayıları’nı belirlemiştir.
019.95- Qıyamet Günü Onlar’ın hepsi Tek başlarına geleceklerdir.
019.96- İnananlar ve Salih Çalışmalar’da
bulunanlara ise, Rahman bir Sevgi
sunacaktır.
019.97- Biz bu ( gerçeği )Senin Dili’nde kolaylaştırdık,
Taqwa Sahipleri’ne Müjde vermen ve direnen bir Qawmi İnzar etmen için.
019.98- Biz, Onlar’dan
önce nice Kuşaklar’ı yıkıma uğrattık. Onlar’dan birini
algılıyor ya da Fısıltılar’ını
duyuyor musun?
Qur'anu'l Hakîm (Qur'ane'n A'rabiyyen)
019 Meryem |
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|