Qur'anu'l Hakîm (Qur'ane'n A'rabiyyen)
|
050 Qaf |
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
Mekkî
Wahy
610-622
037.050/QAF
Esirgeyen
Bağışlayan Allah'ın adıyla
I Qıyâmet: 1-15
Uyarıcı Gelmesini Tuhaf Karşılayanlar
050.01- Qaf.
Mecid Qur'an'a andolsun.
050.02- Hayır,
Kafirler, Onlara kendilerinden bir Uyarıcı gelmesini tuhaf karşıladılar:
"Bu şaşılacak bir Şey"
dediler.
050.03- "Biz öldüğümüz ve Toprak olduğumuz
zaman mı? Bu oldukca Uzak bir Dönüş."
050.04- Doğrusu Biz, Yer’in Onlardan ne
eksilttiğini bilmişizdir. Katımızda
(herşeyi) koruyan bir Kitab var."
050.05- Hayır, Haqq kendilerine gelince
yalanladılar. Şimdi Derin bir Sarsıntı içindeler.
Dirilme’nin Örneği?
050.06- Üstlerindeki Göğe bakmıyorlar mı? Biz Onu
nasıl bina ettik ve nasıl süsledik? Hiç
bir Kusuru yok.
050.07- Yer’i de döşedik/yaydık. Orda sarsılmaz
Dağlar diktik ve Gözalıcı her (türlü) Çift’ten bitirdik.
050.08- İçten yönelen Kul için bir Basiret, bir Zikr (bu).
050.09- Ve Gök’ten Mübarek bir Yağmur indirdik.
Onunla Bahçeler ve Biçilecek Taneler bitirdik.
050.10- Ve birbiri üstüne dizilmiş, Tomurcuk yüklü
Büyük Hurma Ağaçları da.
050.11- Kullar’a Rızıq olmak üzere. Ve Onunla Ölü
bir Şehr’i dirilttik. İşte Diriltme de böyledir.
Nûh Qawmi, Ress Halkı, Semud, Ad, Fir'awn, Lût Qawmi,
Eyke Ashabı, Tübbe Qawmi
(Bak: Nuh Kavmi: 25/Necm 53-55
vd.
Ress Halkı: 45/Furkan 38-40
Semud: 10/Fecr 10-14 vd.)
050.12- Onlar’dan önce Nûh Qawmi de, Ress Halkı
ve Semud de yalanladı.
(Bak: Ad: 10/Fecr 6-8 vd.
Fir'avn: 3/Müzzemmil vd.
Nuh:25/Necm 52)
050.13- Ad,
Fir'awn ve Lût'un Kardeşleri,
(Bak: Eyke: 41/Sad 12-16.
Tübbe Kavmi: 37/Sad 12-15,
Lut Kavmi: 25/Necm 53 vd.)
050.14- Eyke
Ashabı ve Tübbe Qawmi de. Hepsi
Elçiler’i yalanladı. Böylece Benim
Tehdid’im Haqq oldu.
050.15- Biz İlk Yaratılış’ta Güçsüz mü düştük?
Hayır, Onlar Karışık bir Kuşku içindeler.
II Kaçmakta
Olunan Şey'in Gelişi : 16-29
050.16- Andolsun, İnsan’ı Biz yarattık ve kendi
kendisine ne wesweseler vermekte olduğunu biliriz. Biz O’na Şahdamarı’ndan daha
Yakın’ız.
050.17- Onun Sağı’nda ve Solu’nda oturan İki
Yazıcı yazarlar,
050.18- Bir Söz söylemeyiversin, kesinlikle
yanında bir Gözetleyici Hazır’dır.
050.19- O Ölüm Sarhoşluğu, bir Gerçek olarak gelip
de, "İşte bu, Senin kaçmakta olduğun Şey" (dendiğinde)
050.20- Sur'a üfürülmüştür. İşte bu Waad Günü.
050.21- Her
050.22- "Andolsun, Sen bundan Gaflet’teydin. İşte Biz de Senin üzerindeki
Örtü’yü kaldırdık. Bugün Görüşün Keskin’dir."
050.23- Onun Yakını olan dedi :" İşte bu
yanımda Hazır olan Şey."
050.24- Siz İkiniz, Her İnatcı Nankör’ü atın
Cehennem’e.
050.25- Hayr’a Engel olan, Saldırgan Şüpheci’yi.
050.26- Ki Allah ile beraber başka bir İlâh edinmişti.
Artık İkiniz, Onu en Şiddetli olan Azab’a atın.
050.27- Onun Yakını dedi: "Rabbimiz, Ben Onu
azdırdım. Ancak kendisi de Uzak bir Sapıklık’taydı."
050.28- "Benim Huzuru’nda çekişip durmayın.
Ben Size daha önce Wadedici göndermiştim."
050.29- "Huzurum’da Söz değişikliğe uğramaz
ve Ben Kullar’a Zulmedici değilim."
III Cennet ve Cehennem: 30-45
050.30- O Gün Cehennem’e diyeceğiz: "Doldun
mu?" O da: "Daha fazlası var mı?" diyecek.
050.31- Cennet
de Muttaqiler için yaklaştırılmıştır,
Uzakta değil.
050.32- Bu
Size Wadolunan’dır, her Ewwab olan ve Koruyucu'ya
050.33- Görmediği
halde Rahman'a karşı Haşyet duyan ve İçten
Qalb’le gelen için.
050.34- Ona
"Selam'a girin. Bu Sonsuzluk Günü’dür" denir.
050.35- Orada
diledikleri Herşey Onlarındır. Katımızda daha fazlası da var.
050.36- Biz
bunlardan önce Nice Kuşaklar’ı Yıkıma uğrattık ki Onlar Zorbaca yakalamak
bakımından kendilerinden daha Üstün’düler. Şehirleri Delik deşik etmişlerdi.
Ama kaçacak bir Yer var mı?
050.37- Elbette,
bunda Qalbi olan ya da bir Şahid olarak Kulak veren kimse için elbette bir Zikr
var’dır.
050.38- Andolsun,
Biz Gökler’i, Yer’i ve İkisi arasında bulunanları Altı Gün de yarattık, Bize
hiç bir Yorgunluk da dokunmadı.
050.39- Öyleyse
Sen, Onların demelerine karşılık sabret ve
Rabb'ini Güneş’in Doğuşu’ndan önce ve Batışı’ndan önce Hamd ile tesbih
et.
050.40- Gece’nin bir Bölümü’nde ve Secdeler’in
arkasında da O'na tesbih et.
050.41- Çağırıcı’nın,
Yakın bir Yer’den Çağrı’da bulunacağı Gün’e Kulak ver.
050.42- O
Gün o Çığlığı bir Gerçek olarak
işitirler. İşte bu Çıkış Günü’dür.
050.43- Gerçek
şu ki dirilten ve öldüren Biz’iz.
050.44- O
Gün Yer, Onlar’dan çatlayıp ayrılır da, hızla koşarlar. İşte bu, Bize göre
oldukca Kolay bir Haşir’dir.
050.45- Biz
Onların neler söylemekte olduklarını daha iyi biliriz ve Sen Onların üzerinde
bir Zorba da değilsin. Şu halde, benim Kesin Uyarılarım’dan korkanlar’a Qur'ân
ile Öğüt ver.
