Fehmi Cumalıoğlu

1912-1996

 

       Askeriye Bünyesi'nde Tıp Eğitimi yaptı. Bu Kurum'dan Doktor Albay olarak Emekli oldu.

       60 İhtilali Sonrasında Yeni kurulan Sağ Partiler içinde Namazlılar'ın Yer aldığı görülür. Hasan Aksay [1]1961 Adana AP Milletvelili'dir. Aynı Yıllar'da Süleyman Arif Emre [2]Yeni Türkiye Partisi’nin Kurucularından[3] biri olarak Adıyaman’dan Milletvekili seçilmiştir. A.Tevfik Paksu Maraş Senatörü'dür. Ekrem Ocaklı Gümüşhane’den, Arif Hükmet Güner Rize’den Meclis'e girmişlerdir.

       Cumalıoğlu da Millet Partisi’nden 1965 de Kayseri Milletvekili seçildi. Bir Dönem Millet Partisi Genel Başkan Yardımcılığı da yapmıştı. İslamcı Kimliğini Cumhuriyet Türkiyesi'nde İlk açıklayan Subaylar'dan biri oldu.

 

       Yaşadığı Siyasal Dönem:

     AP Hükümeti 1967 de İsteğe Bağlı Din Dersleri’ni Liseler'e koydu.  Sol ve Müslüman Kesim'in daha çok Özgürlük ve Haklar Talebi Gün geçtikçe büyüyordu.

     12 Kasım 1968 de Türkiye İslam Enstitüleri Talebe Federasyonu, ‘Askeri Okullar'da Din Dersi okutulmasını’ Taleb etti. Erbakan bu Yıl Odalar Birliği Başkanı oldu ve AP Listesi'nden Milletvekili olmak isteyip, bu Teklif'i Demirel tarafından reddedilince 1969 da Konya gibi Muhafazakar bir İl'den Büyük Oy toplayarak seçildi.

    Muhafazakar Halk 1 Ocak 1969 da İstanbul Şehzadebaşı Camii’nde 20.000 Kişi'yle Sabah Namazı kıldı.

   10 Ocak’ta Milliyetçi Cephe Öğrencileri Ankara SBF'nde bir İslamcı Öğrenci'yi dövdüler. 27 Ocak 1969 da Bugün’den Mehmed Şevket Eygi Ceza'ya çarptırıldı.

    11 Şubat’ta bir Kadın Öğretmen Başını örterek Ders'e girdiği için Görev'inden alındı. 17 Şubat Solcu Öğrenciler'e ‘Kızıl Komunist’ denilerek yapılan Saldırı (Kanlı Pazar) ve Beyazıd Camii’nde 15.000  Kişilik Sabah Namazı.

    9 Mart: Yalova’da Dini Kültürel Faaliyetler'de bulunan 36 Kişi, Çeşitli Cezalar'a çarptırıldı.

    21 Mart: Okul'a Mescid yapılmasını isteyen bir Öğretmen Konya Valisi’nce Görev'den alındı.

    26 Mart: İslam Enstitüsü Talebe Federasyonu 3. Kongresi'nde DİB na Özerklik verilmesini istedi.

      3 Nisan: Ispartalılar, Kız İmam Hatip Okulu açılması için Hareket'e geçtiler.

      6 Nisan: Ankara’da Din Görevlileri Federasyonu kapatıldı.

      8 Nisan: AP Milletvekili Tekin Erer ‘Şeriat’a karşı bir Yasa getirilmesini’ istedi.

    26 Nisan: 10.000 Yahudi aAlesi'nin, Türkiye’deki Sanayi, İthalat ve İhracat'ına Egemen olduğu Basın'da Haber oldu.

      10 Mayıs: Dini Eserler okuyan 49 Kişi Afyon’da tutuklandı.

     26 Mayıs: Müslüman bir kadın Konferans verince, İzmir’deki ‘İlerici-Demokrat Kadınlar’ tepki gösterdi.

      16 Haziran: İstanbul Akşam Yıldız Teknik Okulu’ndaki bir Mescid basıldı.

      3 Temmuz: İzmir’deki bir Cami bombalandı. 29 Temmuz Erbakan Ay'a İniş ve Müslümanlar'ın İlme Hizmetleri Konusunda Konferans verdi.       

     6 Eylul: Erbakan Anayasa’nın 163.Maddesini değiştireceğiz, diyerek Konya’dan Bağımsız Aday oldu.

     8 Ekim: Konya’da İmanlı Büyük Türkiye Mitingi’nde ‘Hak Yol İslamdır’ Pankrat'ı asıldı.

     12 Ekim: Cumalıoğlu’nun Sonraki Yıllar'da Genel Başkanı olacak 1966 da TOB Sanayi Dairesi Başkanlığı'na getirilen Erbakan ,Konya Bağımsız Milletvekili seçildi.

      26 Ocak 1970 de Fehmi Cumalıoğlu MNP’nin Kurucuları arasında yer aldı.[4] Bazı Çevreler'ce bu Parti Dış Desdekli olarak kuruldu. [5]

      8 Şubat’ta MNP Kuruluş Kongresi yapıldı Ankara’da Allahu Ekber, Amin, İnşallah Nidaları'yla. Parti Tüzüğü kendisini tanımlayan bir çok İlke'yi içeriyordu.[6] Bu İlkeler Değişik Tonlar'da İslami Eleştiriler'e Konu oldu.[7]

MNP’ne kurulur kurulmaz AP’den 2 Milletvekili katıldı. Isparta Milletvekili Hüsameddin Akmumcu, Tokat Milletvekili Hüseyin Abbas. Böylece 2si Nurcular'ın Yazıcılar Grubu'ndan olan 3 Milletvekili'ne Sahip oldular.

     24 Ocak 1971 de 1.Olağan Kongre yapıldı. Atatürk Fotoğrafı yoktu. Sarıklı, Cüppeli Sakallılar Sürekli Tekbir getirmişlerdi. Radyo Sürekli Kongre’den bahsedip Kamuoyu’nun Büyük Tepki duyduğunu Dil'e getiriyordu.

      Parti’nin 12 Mart 1971’den sonra Yargıtay Başsavcılığı Anayasa Mahkemesi'ne verdiği Dosya ile Parti'nin kapatılmasını istedi. alınan Kararla 20 Mayıs 1971’de  kapatıldı. Karar 14 Ocak 1972 de Resmi Gazete’de yayınlandı.[8]

Kapatma sonrası Dönem'de Cumalıoğlu diğer Kurucu Arkadaşları ile birlikte[9] 8 Mayıs 1971 de Payları Yönetim Kurulu arasında 400.000 Liralık Paylar'a bölünmüş 2 Milyon Sermayeli Nidaş Nizam Neşriyat ve Dağıtım Şirketi içinde görüyoruz. İPA’nın Sermayesi ise 400.000 Lira. 1 Yıl sonra ise 5 Milyon Lira'ya çıkar İPA’nın ki. (20 Eylul 1972).  Cumalıoğlu 17 Ağustos 1972 de kurulan 500.000 Lira Sermayeli Yeni Neşriyat AŞ. Kurucuları arasında da[10] Yer aldı. Bu Şirket tarafından Milli Gazete çıkarıldı.

      17 Ekim 1971: Askeri Yönetim ‘Qur’an Kursları’nın devletleştirilmesi ve DİB'na devredilemsi ile Süleymancı Cemaat'e Darbe vurdu.

     12 Mart'ın Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Muhsin Batur ile Orgeneral Turgut Sunalp [11]İsviçre’ye giderek Erbakan’a Parti kurarsa kapatmayacaklarına dair Güvence verdiler.

      Erbakan’ın Yurt Dışı'nda Tek Nizam Gazetesi Çıkarma Çalışmaları vardı.

     Cumalıoğlu  11 Ekim 1972 de  MNP nin kapanmasından 17 Ay sonra MSP’nin Kurucuları arasında Yer aldı.[12] MSP Kısa Sürede 42 İl ve 250  yi Aşkın İlçe'de örgütlendi.

      MSP’nin Başkanlığına Süleyman Arif Emre seçildi. Tüzük hazırlanırken Genel İdare Kurulu’nda 5 Kişilik bir Kontenjan ayrılmıştı. Bu Erbakan için düşünülmüştü.

     Erbakan Mart 1973 de Türkiye döndükten sonra bir süre Geziler yaptı. İlk Durak Maraş. Seçimler'e bir kaç Ay kala Erbakan Parti’ye Resmen Üye oldu

    Erbakan 14 Ekim 1973 Seçimleri'ne 1 Hafta kala Genel Başkan seçilmek istediğini bir İstanbul Seyahati sırasında Arkadaşlarına açıkladı. Seçimler'e böyle girmek istiyordu. Bu Kararına karşı çıkanlar onu Zor vazgeçirdiler.[13]

      Cumalıoğlu  bu Parti’nin 1973, 1977 Yılları'nda İstanbul Milletvekili oldu. Ta 12 Eylul Darbesi'ne kadar. O da diğerleri gibi Şeyh Kodgu’nun Onayını Alanlar'dandı.

     26 Ocak 1974 de'ki Seçimler'de MSP Anahtar Haline geldi. CHP ile Hükümet kurmaya Milletvekilleri Zor ısındılar. Cumalıoğlu’da Genel İdare Kurulu’nda diğer Arkadaşları gibi[14] buna Karşı'ydı.

       MSP 1975, 1977 de MC Koalisyonları'na katıldı.  Cumalıoğlu Çeşitli Bakanlıklar'da bulundu.

      12 Eylul 1980 den sonra MSP diğer Partiler'le  kapatıldı. Diğer Arkadaşları gibi o da İstihbarat Dil Okulu'ndaki Tutuklular arasındadır. Asiltürk’ün Sansur'unden geçen Gazeteleri okumakta, Şevket Kazan’ın İlahi Korosunu dinlemekte, Lütfi Doğan’dan Hadis Dersleri almaktadır.  Kazan’ın Yatağı'nın üzeri Kahvaltı Masaları'dır. 13 Mayıs 1981 de 13 MSP’li Tahliye edilir.  5 Haziran Duruşmasında  Cumalıoğlu, Arif Emre ve Asiltürk’ün  Tahliye İsteği reddedilir. Tahliye 24 Temmuz 1981 ’da gerçekleşecektir.

       Refah Partisi 19 Temmuz 1983 de Avukat Ali Türkmen’in[15] Başkanlığı'ndaki 33 Kişi tarafından kuruldu. Ahmed Tekdal, Ahmed Topaloğlu, Mehmed Özdemir ve Abdurrahman Serdar dışındaki 27 Üyesi MGK nca Veto edilince Kasım 1983 Seçimleri'ne katılamadılar. Ahmed Tektal Yeni Başkan oldu.  RP 1984 Mahali Seçimleri'nde katılabildi. 11 Ekim 1987 2.Olağan Kongre’sinde Erbakan Tekrar Genel Başkan oldu. 29 Kasım 1987 Seçimleri'nde  41 Milletvekili çıkardı.[16]

 

RP’nin aldığı Oylar:

1983-1989:% 7.2-11.8

1991:%16.9

1992:%24.9 (Yerel Ara Seçim)

1992:%19 (Yerel Seçim)

Resmi Veriler'e göre 1 Milyon 100 Bin Kayıtlı Üyesi vardı. Bu Sayı kapatıldığı 1998 da 3 Kat daha artmıştı.

Ümit Aktaş’ın yorumuyla söylenirse, DP ve AP Kanalıyla Sistem'e eklemlenen bir Kısım İslamcılar, Paradoksal Biçimde daha Gelenekçi bir Söylemi üstlenerek, MSP’yi Laik Partiler'le birlikte Din'i Siyaset'e Alet etmekle suçladılar.’[17]

 

Eserleri:

           -İslam Akaidi,


 

[1]          1961 de Yaşını büyüttü. AÜİF Mezunu. Adana İHO’nde Müdür Yardımcılığı yaptı ve Özel Osmaniye Lisesi’nde Müdürlük yaptı. 1965 de  Demirel’in 1964 den sonra Başına geçtiği Parti’nin Genel Başkan Yardımcısı'dır ve Adana Mebusluğunu yenilemiştir. 1960 lı Yıllar'ın Sonuna doğru AP’i Milli bulmayarak eleştirdiği görülür.

[2]          Lise'yi Malatya’da okur. Ankara Hukuk Fakultesi’ni bitirdi. NFK, Osman Yüksel, Hüseyin Üzmez’in Avukatlıklarını yaptı.

[3]          Genel Başkan Ekrem Alican.

[4]          Fehmi bey ve Erbakan Dışındaki diğer 16 Kurucu şunlardı:

              A.Tevfik Paksu: Eski Maraş Senatörü, Tüccar

              S.Arif Emre: Eski Adıyaman Milletvekili, Avukat

              Hasan Aksay:Eski Adana Milletvekili, İlahiyatçı

              Ekrem Ocaklı: Eski Gümüşhane Milletvekili, Çiftçi

              Ali Haydar Aksay:Avukat, Haruniye-Adana

              Ali Oğuz:Avukat, Kayseri

              İsmail Müftüoğlu:Avukat, Trabzon

              Saffet Solak:Ege Üniversitesi, Tıp Fak.Prof. İzmir

              Mehmet Satoğlu:Harita Mühendisi, Kayseri ((MNP kapandıktan sonra 18 Haziran 1971 de İPA’nın Kurucuları arasında Yer alacak)

              Rıfat Boynukalın:Mühendis, Karaman.

             H.Tahsin Armutçuoğlu, Avukat Ankara, (MNP kapandıktan sonra 18 Haziran 1971 de İPA’nın Kurucuları arasında Yer alacak)

              Nail Sürel:Tüccar, Tekirdağ

              Hüsameddiin Fadıloğlu:Müteahhid, Gaziantep

              Bahaddin Çarhoğlu:Tüccar, Urfa

             Ömer Çoktosun:Tüccar, Konya

              Ömer Faruk Ergin:Emekli Memur, Yozgat

[5]       163 Madde'ye Aykırı bulunan MNP ile yeni kurulan MSP’nin Tüzüğü pek Ayrılıklar göstermez. Dönem'in Orgenerali Muhsin Batur ile Orgeneral Turgut Sunalp, İsviçre’ye giderek oraya sığınan Erbakan ile Görüşmeler yaptılar. Türkiye’ye dönmeye İkna ettikleri böylece sistem Muhalefi Nakşiler'in Sistem'e sokulduğu İddia edilir. Nihayetinde 1989 da Naşki bir Cumhurbaşkanı bile Sistem'de görev alabildi.

            ’15 Ağustos 1976 Yeni Atılım:’Sömürü'nün Yandaşları, her iki Parti'yi-MNP ile TİP i Anayasa’ya Aykırı Eylemler'inden dolayı kapattılar. Bu Partiler'den birinin Yöneticisi 15 Yıla Mahkum edilirken, kapatılan öbür Parti'nin Lider'ine El altından bir Avrupa Tedavisi gözüktü. Sonradan Necmeddin Bey gelip Partisini değişik bir Ad'la kurabildi. Ama Behice Hanım Hapis'te olduğu için, böyle bir Olanak'tan Yoksun'du.’

[6]          ‘Milli Görüş’ olarak belirtilen Parti'nin Proğramı Sanayileşme başta Arabistan olmak üzere İslam Ülkeleri ile daha Sıkı İşbirliği istiyordu. AET’ye Karşı'ydı. İslam Ortak Pazarı’ndan Yana'ydı. Faiz’e Karşı'ydı. Milli Kalkınma'nın İlk Koşulu İslami Değerler'e sıkı sıkıya sarılmaktı. Bunun İlk Basamağı olarak Maarif’in düzeltilmesi gerekiyordu.

            Parti’ye Kayıt yaptırmak için şu Şartlar aranıyordu:

            -TC Vatandaşı olmak

            -Reşit Olmak,

            -Kısıtlı olmamak,

            -Mason olmamak,

          -Parti Prensipleri'ni Samimi olarak benimsediğini gösterecek bir Hüviyet'e Sahip olmak, Manevi Değerler'e Saygısız ve Kötü Şöhret Sahibi olmamak,

            -TBMM üyeliğine seçilme yeterliliğini kaybetmemiş olmak..

            -En az 2 Parti Üyesinin kaydolacak Kişi için Referans vermesi..

[7]          S.Albayrak.’ Aslında MNP, Qur’an’daki Ayetleri yumuşatarak işe başlamıştı. Daha önce kurulan İslamcı Partiler gibi hemen kapatılmak istemiyordu. Dikkatleri üzerine çekmemek için Konu'yu Teknik ve Sanayi'ye aktarıyor, Dikkatleri oraya çekiyordu.’

[8]          Gerekçeli Karar'da Kapatılma Nedenleri arasında şunlar sayılır:

            -İzmir Gençlik Kolları tarafından bastırılıp dağıtılan Erbakan ile İlgili 3 Kitap'ta Şeriat Propogandası yapılmıştır.

            -Genel Kongre’de Partilileri'n içtiği Milli Nizam Andı

            -Genel Kongre’de birlikte söylenen Milli Nizam Marşı.

            Anayasa’nın Başlangıç Bölümü'nde, Anayasa Maddeleri'ne, Siyasi Partiler Kanunu’na, kısaca TC Yasaları'na Aykırı bulunmuştu. Kapatılma Gerekçeleri arasında ‘Okullar'a Din Dersleri'nin Zorunlu olmasını istemesi’de vardı.

[9]          Hasan Aksay, Hasan Armutçuoğlu, Mehmet Şatağlu ve dışardan Orhan Batı. A.Tevfik Paksu’da Denetçi.

[10]         Diğerleri: Oğuzhan Asiltürk, Hasan Aksay, A.Tevfik Paksu, Sabri Özpala.  Sermaye 8 Ekim 1974 de 2 Milyon'a çıkar. Sermaye 800 Pay'a bölünür. 360 Pay Hasan Aksay'’ndır. Oğuzhan ve Erbakan’a ise 150 şer Pay düşer.

[11]         1972 de onun Başkanlığında bir Kurul'un hazırlayıp sunduğu Devlet Brifingi'nde şöyle denilir: ‘Demokratik ve Laik Cumhuriyet'imizi Temel'inden yıkmak Gaye'siyle alenen Eylem'e geçmiş olan Aşırı Sol kadar ve hatta Zaman ve Zemin bulduğu Anlar'da Aşırı Sol'dan da Tehlikeli, Tahripkar olabilmiş ve Bugün de olma İstidad'ı gösteren Aşırı Sağ Eğilimler daha doğrusu Din İstimarcılığı ve İrticai Faaliyetler Ciddi bir Tehdid Teşkil etmektedir... Sol ve Sağ Akımlar için bir Benzetme yapacak olursak Sol bir Sel gibi Akıp gitmektedir, Tahribat'ı vardır, Tedbirler alınabilir. Fakat Sağ bir Hezeyan'dır, Ova'yı bir defa bastı mı Bataklık Haline getirir..’

[12]         Erbakan, S.Arif Emre, Hasan Aksay, A.Tevfik Paksu, Hüsameddin Akmumcu, İsmail Müftüoğlu, Oğuzhan Asiltürk. Parti'nin Genel İdare Kurulu Üyeleri oldular.

[13]         Asiltürk, Paksu, Rasim Hancıoğlu.

[14]         Orhan Batı, Abdurrahim Bezci, Halit Özgüner, O.Nuri Öngören, Rasim Hancıoğlu, Sabri Özpala, S.Reşat Saruhan.

[15]         1999 Ocak Ayı'nda DYP’ye geçti.

[16]       Abdullah Fırat,

              Abdullah Gül,

              Abit Kıvrak,

              Ahmed Arıkan,

             Ahmed Cemil Tunç,

             Ahmed Derin,

             Ahmed Dökülmez,

             Ahmed Fevzi İnceöz,

             Ahmed Remzi Hatip,

             Ali Oğuz,

             Abdullatif  Şener,

             Bahaddin Elçi,

             Cevat Ayhan,

             Fethullah Erbaş,

             Hasan Dikici,

             Hasan Mezarcı,

             Hüsameddin Korkutata,

             Hüseyin Erdal,

             İbrahim Halil Çelik,

             İsmail Coşar,

             Kazım Ataoğlu,

             Kemaleddin Göktaş,

             Lütfi Doğan,

             Lütfi Esengün,

             Melik Gökçek,

             Mehmet Elkakmış,

             Mukadder Başeğmez,

             Musa Demirci,

             Mustafa Baş,

             Mustafa Ünaldı,

             Necmeddin Erbakan,

             Oğuzhan Asiltürk,

             Ömer Faruk Ekinci,

             Salih Kapusuz,

             Şaban Bayrak,

             Şevket Kazan,

             Şinasi Yavuz,

             Yasin Hatipoğlu,

             Zeki Ergezen,

             Zeki Ünal,

[17]         Yeni Zemin Dergisi, Ocak 1993