2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010
30 Ekim 2004/16.Cüz'den
16.Cüz’ün Meryem Anne’nin Adı’nı
taşıyan Sûresi’nin
Giriş’i Muqatta Harfleri’nin En
Gizemliler’i ile başlar.. Kâf Hâ Yâ
Ayîn Sâd. İbrâhim’den İmrân’a dek Koca bir Esbât’ın Serencamı’nı
duyuyorsunuz bu Harfler’in
Uzatılmış Seslendiriliş’i içinde.. İbrâhim’in Zürriyet Endişe’si
ile Zekeriyyâ’nın
Endişe’si, Baş ve Son’u Ne Güzel birbirine
bağlıyor.. Yaşlılık Çağı’nda İshâq ve Yahyâ ile müjdeleniyor her iki Baba
da.. İbrâhim Qıssası’nda Anne üzerinden
farqlılaşan bir Oğul
daha Anlatı’ya girer, İsmâil..
Tanrı Kuzu’su.. Zekeriyyâ Qıssası’nda İsmâil’in
Konumu’nu İmrân’ın Torun’u
Îsâ Mesih alacaktır. İshâq’ın Zürriyeti’nden Yahyâ’nın Mesih’in Yolları’nı hazırlaması gibi, Mesih, İsmâil’in Zürriyeti’nden Ahmet’i
Tebşir edecektir. En olmadık Yaş’ta verilen Oğul
Yahyâ ile, Babasız Oğul doğuran Bâkire Meryem’in Şaşılacak Bebeği, Ölümü’nden
sonra Yehûd’u diriltecek bir Nefes
değil miydi? İbrâhim’in Kuşlar’ı kanatlanarak
uçuşuyor, Mesih’in Eli’nde Çamur’dan Kuşlar Can’la
buluşuyorlar.. Ebâbil’in Kanat Sesleri’ni duyuyorsunuz Kâf, Hâ, Yâ, Ayîn, Sâd’ın Harmonik
Orkestrası’nda. Kehf Sûresi’ni
izleyen Kef’li Sûre’yi
okumanın Keyf’ine Doyum olur mu,
Keyfiyet’inden sorulur mu? Sâd ise A’râf’tan
kalma Yâdigar, kendi İsmi’yle
gelecek Sûre’nin
Mübeşşir’i..
Alıntı:
‘Kâf Hâ Yâ Ayîn Sâd* Bu anlatılanlar Rabb'inin, Kul’u Zekeriyâ'ya* olan
Rahmet’ini Anması’dır*. /Hani O, Rabb'ine içinden
yalvarmıştı*: /"Rabb'im,
Kemikler’im* gevşedi , Yaşımı- başımı*
aldım, ama Sana ettiğim Duâlar* Karşılıksız* da
kalmadı." /"Arkamdan gelecek Wârislerim* Adı’na 
korkuyorum*,
sonra biliyorsun
Eş’im* de
Kısır’dır*. Katından Bana bir Weli* armağan
etsen." /"Bana da Ya’qûb
Soyu’na* da Mirascı* olur. Rabb'im, O'nu Râzı oldukların’dan*
kılsan." / Allâh buyurdu: "Ey
Zekeriyâ, Sana, Yahyâ* Adı’nda bir
Oğul* müjdeliyoruz*. Daha önce kimse bu Ad’ı*
taşımadı." /Zekeriyâ şöyle dedi: "Rabb'im, Eş’im Kısır’ken, nasıl Oğlum olacak? Ben de çok
Yaşlı’yım*." /Melek: "Öyle ama" dedi. Rabb'in: "Bu
Benim için Kolay’dır*, bir hiçken
Seni yaratmıştım*" buyurdu. / "Rabb'im, Bana bir İşaret*
ver" dedi Zekeriya. / Melek
şöyle dedi : "Senin Alamet’in*, Sapasağlam
iken, Üç Gün Üç
Gece İnsanlar’la* konuşamamandır*." /Zekeriya Mabed’den* Qawmi’nin*
Karşısına çıkıp Onlar’a İşâret etti*: "Sabah Akşam* Tesbih* edin"
diye. /"Ey Yahyâ, Kitâb' ( Tewrât) a Sıkı
sarıl" dedik.
Çocukken* O'na Hikmet* verdik.
Katımızdan bir Rikkat ve Temizlik*. O, Kulluk’ta Titiz’di*.
Ana-Baba’sına* Saygılı’ydı*, Başkaldıran bir
Zorba* değildi. /O'na Selâm* olsun, doğduğu* Gün, öldüğü*
Gün ve Diri* olarak Ba's* edileceği Gün.’ (Meryem/001-015)
TERTİL
XI